Zoekresultaten

Jaarwoord generator van Genootschap Onze Taal

turbulent - (woelig)

Etymologische (standaard)werken

M. Philippa, F. Debrabandere, A. Quak, T. Schoonheim en N. van der Sijs (2003-2009) Etymologisch Woordenboek van het Nederlands, Amsterdam

turbulent bn. ‘woelig’
Mnl. turbulent ‘woelig, onstuimig’ [eind 15^e eeuw; iWNT], “vol kijuens, twists, onrusten ende gheruchts” [1553; Van den Werve], in ouer dzee turbulent ‘over de onstuimige zee’ [1559; WNT periculeus].
Ontleend, al dan niet via Frans turbulent ‘woelig, onstuimig’ [ca. 1200; Rey], aan Latijn turbulentus ‘id.’, afgeleid van turba ‘verwarring, wanorde, opschudding’, van onzekere verdere herkomst.

P.A.F. van Veen en N. van der Sijs (1997), Etymologisch woordenboek: de herkomst van onze woorden, 2e druk, Van Dale Lexicografie, Utrecht/Antwerpen

turbulent [woelig] {1553} < frans turbulent of direct < latijn turbulentus [woelig, stormachtig, onstuimig], van turbare [in verwarring brengen, rellen veroorzaken] (vgl. turberen).

Thematische woordenboeken

N. van der Sijs (2005), Groot Leenwoordenboek

turbulent (Frans turbulent)

P.H. van Laer (1949), Vreemde woorden in de natuurkunde, Groningen/Batavia.

Turbulent (Lat. turbuléntus = onrustig, stormachtig; túrba = verwarring, onrust). Men spreekt van turbulente beweging van een vloeistof als de snelheid zo groot wordt dat er overal in de vloeistof wervels optreden.

Dateringen of neologismen

N. van der Sijs (2001), Chronologisch woordenboek: de ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, Amsterdam

turbulent woelig 1553 [WNT] <Frans

Overige werken

Woordenboek der Nederlandsche taal (WNT) & Middelnederlandsch woordenboek (MNW) & Vroegmiddelnederlands woordenboek (VMNW) & Oudnederlands woordenboek (ONW) – alle onderdeel van de Geïntegreerde Taalbank (GTB)

Zoek dit woord op in het WNT, MNW, VMNW, ONW.

Terug naar vorige pagina