† scheidsman znw., mnl. (vooral oostmnl.) sceitsman m., veelal in het mv. sceitslûde, en andere samenst. met scheids- († scheidsrechter, sedert de 16e eeuw) hebben hun verbindings-s te danken aan het feit, dat het eerste lid van nominale oorsprong is; vgl. † leidsman Suppl., zegsman Suppl.: v.Lessen samengest. Naamw. 95. Het grondwoord is mnl. scheide (zie schei), dat hier wsch. niet ‘twist’, maar ‘beslechting van een geschil’ betekent; deze laatste bet. heeft mnd. schêde v. en wij mogen van deze bet. ook uitgaan voor de van oorsprong blijkbaar oostelijke vormen als mnl. sceitsman.