Zoekresultaten

Jaarwoord generator van Genootschap Onze Taal

ohm - (eenheid van weerstand)

Etymologische (standaard)werken

P.A.F. van Veen en N. van der Sijs (1997), Etymologisch woordenboek: de herkomst van onze woorden, 2e druk, Van Dale Lexicografie, Utrecht/Antwerpen

ohm [eenheid van weerstand] {1901-1925} genoemd naar de Duitse natuurkundige Georg Simon Ohm (1787 [1789] -1854).

Dialectwoordenboeken en woordenboeken van variëteiten van het Nederlands

G.J. van Wyk (2003), Etimologiewoordeboek van Afrikaans, Stellenbosch

ohm s.nw.
Elektriese eenheid van weerstand.
Uit Eng. ohm (1861) of Ndl. ohm (1894).
Die eenheid is vernoem na die D. natuurkundige Georg Simon Ohm (1787 [1789] - 1854).
D. Ohm (19de eeu), Fr. ohm.

Thematische woordenboeken

N. van der Sijs (2005), Groot Leenwoordenboek

ohm (Duits Ohm)

T. Beĳer en C.G.L. Apeldoorn (1996), Woordenboek van medische eponiemen, Houten

ohm: eenheid van elektrische weerstand, genoemd naar de Duitse fysicus Georg Simon Ohm (1787 [1789] -1854).
Ohm, geboren in Erlangen, promoveerde op zijn eenentwintigste jaar tot doctor in de natuurkunde. Na een docentenbaan in verschillende Duitse steden werd hij in 1833 hoogleraar te Bamberg en zestien jaar later in München. Zijn onderzoekingen naar geleiding en weerstand van galvanische elektriciteit resulteerden in 1825 in de naar hem genoemde wet van Ohm: stroomsterkte (in ampère) is gelijk aan de spanning (in volt) gedeeld door de weerstand (in ohm). Twee jaar later publiceerde hij deze bevindingen in Die galvanische Kette, mathematisch bearbeitet. In 1841 ontving hij de Copley Medal of the Royal Society. Op het in 1893 gehouden International Electrical Congress besloot men de eenheid van elektrische weerstand naar hem te noemen (Manser).

E. Sanders (1993), Eponiemenwoordenboek: Woorden die teruggaan op historische personen, Amsterdam

ohm, praktische eenheid van elektrische weerstand, naar de Duitse natuurkundige Georg Simon Ohm (1787 [1789] -1854). De ohm, farad en volt werden in 1861 geïntroduceerd door de Britse elektrotechnicus Latimer Clark [1822-1889], zelf vernoemd in de clark, een (elektrisch aangedreven) vorkheftruck of hoogstapelaar;

P.H. van Laer (1949), Vreemde woorden in de natuurkunde, Groningen/Batavia.

Ohm. Practische eenheid van electrischen weerstand, genoemd naar Ohm (1787 [1789] —1854) die in 1826 de naar hem genoemde wet ontdekte, welke het verband tussen electromotorische kracht, stroomsterkte en weerstand vastlegt.

Dateringen of neologismen

N. van der Sijs (2001), Chronologisch woordenboek: de ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, Amsterdam

ohm eenheid van weerstand 1894 [Aanv WNT] <Duits

Overige werken

Woordenboek der Nederlandsche taal (WNT) & Middelnederlandsch woordenboek (MNW) & Vroegmiddelnederlands woordenboek (VMNW) & Oudnederlands woordenboek (ONW) – alle onderdeel van de Geïntegreerde Taalbank (GTB)

Zoek dit woord op in het WNT, MNW, VMNW, ONW.

Terug naar vorige pagina