Meehelpen? Ga naar etymologieWiki
|
moratorium - (uitstel (van betaling))Etymologische (standaard)werken
P.A.F. van Veen en N. van der Sijs (1997), Etymologisch woordenboek: de herkomst van onze woorden, 2e druk, Van Dale Lexicografie, Utrecht/Antwerpenmoratorium [uitstel (van betaling)] {1901-1925} < latijn moratorium, het zelfstandig gebruikt o. van moratorius [vertragend], van morator [uitsteller], van morari [laten wachten, vertragen], van mora [uitstel] (vgl. mora1). Dateringen of neologismen
N. van der Sijs (2001), Chronologisch woordenboek: de ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, Amsterdammoratorium uitstel (van betaling) 1847 [Aanv WNT] <Latijn Overige werken
Woordenboek der Nederlandsche taal (WNT) & Middelnederlandsch woordenboek (MNW) & Vroegmiddelnederlands woordenboek (VMNW) & Oudnederlands woordenboek (ONW) – alle onderdeel van de Geïntegreerde Taalbank (GTB)Zoek dit woord op in het WNT, MNW, VMNW, ONW. |