Meehelpen? Ga naar etymologieWiki
![]()
|
mier - (insect)Etymologische (standaard)werken
M. Philippa, F. Debrabandere, A. Quak, T. Schoonheim en N. van der Sijs (2003-2009) Etymologisch Woordenboek van het Nederlands, Amsterdammier zn. ‘insect uit de familie der Formicidae’ P.A.F. van Veen en N. van der Sijs (1997), Etymologisch woordenboek: de herkomst van onze woorden, 2e druk, Van Dale Lexicografie, Utrecht/Antwerpenmier1* [insect] {mi(e)re, mere 1201-1250} middelnederduits mire, oudengels myre, oudnoors maurr, krimgotisch miera; buiten het germ. latijn formica (vgl. formiaat), grieks murmèx (eolisch bormax), oudiers moirb, oudkerkslavisch mravi (russisch muravej), oudindisch vamra-, vamrī [mier]; de in de verschillende talen nogal afwijkende vormen kunnen wijzen op een vroeger taboe, vgl. zeikmier. J. de Vries (1971), Nederlands Etymologisch Woordenboek, Leidenmier 1 znw. v., mnl. miere, mnd. mire, me. mire (ne. pismire). Daar de nd. vorm miere uit het nnl. herkomstig is (Teuchert, ZfdMund. 18, 1923, 177, Sprachreste 354-361 met kaart 48 en Rooth, Noordfri. Streifzüge 92 vlgg.), kunnen wij uitgaan van een grondvorm met eo, waartoe ook behoren krimgot. miera, nzw. myra, nde. myre < germ. *miuriōn; daarnaast abl. on. maurr m. — Men gaat uit van idg. *morvi en vergelijkt oiers moirb, osl. mravija, av. maoiri-, maar ook gr. múrmēx. De namen vertonen zeer verschillende vormen, waarvoor vgl. van Wijk IF 33, 1914, 367 en IEW 749; wij zullen wel aan de invloed van taboe-verschijnselen mogen denken. Een woord als ne. pismire, vgl. Kiliaen pismiere is te vergelijken met Kiliaen pisimme, of in oostel. dial. miegemt, mieghummel, waarvan het 2de lid emte, vgl. mnl. âmete, mnd. āmete, emete, ohd. âmeiʒa (nhd. ameise), oe. œmette, die mogelijk samenhangen met de onder aamt behandelde woorden. Julius Pokorny (1959), Indogermanisches Etymologisches Wörterbuch, Bern.moru̯ī̆- ‘Ameise’, tabuistisch entstellt u̯ormo-, mormo-, mouro- (germ. auch meuro-)
Auf moru̯ī̆- sind zurückführbar: av. maoirī- (sekundär m. maurvay-), sogd. ’m’wrč f., npers. mōr ‘Ameise’; WP. II 306 f., WH. I 531 f., Trautmann 170, Specht Idg. Dekl. 45. N. van Wijk (1936 [1912]), Franck's Etymologisch woordenboek der Nederlandsche taal, 2e druk, Den Haagmier I (insect), mnl. miere v. = mnd. mîre v. “mier”, meng. mire (eng. pis-mire) “id.”. Tegen een grondvorm met eo pleit mnd. mîre v. Toch zullen wij — hoe of dit mîre ook te verklaren is — wel van een eo-vorm moeten uitgaan, die verwant is met krimgot. miera en germ. *miuriôn-, de. myre, zw. myra “mier” (ook meng. mire?), waarmee on. maurr m. “id.” in ablaut staat. Het is mogelijk, dat deze germ. woorden tot ier. moirb (*morwi-), lat. formîca, gr. múrmēx, bórmax, serv. mráv, russ. murawéj, arm. mrǰimn, mrǰiun, oi. vamrá-, vamrī́ - (valmī́ka- “mierenhoop”), av. maurvay- “mier” in eenige betrekking staan. Minder wsch. is ’t, dat de Germ. woorden met lit. mauróti “woelen” verwant zijn. Misschien moeten we alle of de meeste geciteerde vormen uit idg. *mormĭ -, *mormo- (of *momrĭ -, *momro~) verklaren door verschillende dissimilaties. C.B. van Haeringen (1936), Etymologisch woordenboek der Nederlandsche taal, Supplement, Den Haagmier I (insect). Op ndd. gebied is het woord uit de Nederlanden ingevoerd: Teuchert ZsfdeuMua. 18, 177; vgl. ook Rooth Nordfri. Streifzüge 92 vlgg. Vgl. hermoes Suppl. Mnd. mîre vormt dus geen bezwaar tegen een grondvorm met eo. J. Vercoullie (1925), Beknopt etymologisch woordenboek der Nederlandsche taal, Den Haag / Gentmier 2 v. (afkeer), verbaalabstr. van mieren = krielen, jeuken, dat afgel. is van mier 1. mier 1 v. (insekt), Mnl. miere + Ags. mýre (Eng. mire), On. maurr (Zw. myra, De. myre), Krimgothisch miera + Zend maurvay-, Arm. mrjimn, Gr. múrmēx, Ie. moirb, Osl. mravija ; Skr. vamras metath. van marvas; Lat. formica is ook wellicht het resultaat van een metath. Het Hgd. heeft een geheel ander woord: ameise, waarover z. emelt. Dialectwoordenboeken en woordenboeken van variëteiten van het Nederlands
J. van Donselaar (1989), Woordenboek van het Surinaams-Nederlands, Muiderbergmier: van een mier een olifant maken (maakte, heeft gemaakt), van een mug een olifant maken, iets van weinig betekenis opblazen. Dat in Suriname de mensenrechten niet worden nageleefd, er wordt zovéél gezegd. Ze kunnen van een mier een olifant maken (Ingrid Bouterse volgens Elsevier Magazine, cit. volgens WS 4-1-1986). J. du P. Scholtz (1961), Afrikaanse woorde en uitdrukkinge - eiegoed of erfgoed?, uitgegee deur Edith H. Raidt, in: Tydskrif vir Geesteswetenskappe, pp. 235-290Mier snw. Segsw.: Het jy dan miere in jou gat? gesê teenoor ’n kind wat rusteloos is, nie stil kan sit nie. – Joos 230: “Mieren in zijn gat hebben, niet gerust kunnen zitten, zeer zenuwachtig zijn;” Harreb. I, 8: Hij heeft wormen (of: mieren) in den aars (uit ’n 16de–eeuse Suid-Nederlandse bron). Vgl. Stoett 1514. Mierie snw. In die distrik Beaufort-Wes word hierdie vorm gehoor vir mier. – De Bo: “Mierie, v., mv. mieriën. Hetzelfde als Mier, fr. fourmi.” Uitleenwoordenboeken
N. van der Sijs (2010), Nederlandse woorden wereldwijd, Den Haag; met aanvullingen uit Uitleenwoordenbank 2015mier ‘insect’ -> Fries mier ‘insect’; Duits dialect Miere ‘insect, (meervoud) miereneieren’; Ambons-Maleis mir ‘insect’; Kupang-Maleis mir ‘insect’; Berbice-Nederlands mira ‘insect’; Skepi-Nederlands mira ‘insect’; Sranantongo mira ‘insect’; Arowaks miri ‘insect’. Dateringen of neologismen
N. van der Sijs (2001), Chronologisch woordenboek: de ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, Amsterdammier* insect 1240 [Bern.] Overige werken
Woordenboek der Nederlandsche taal (WNT) & Middelnederlandsch woordenboek (MNW) & Vroegmiddelnederlands woordenboek (VMNW) & Oudnederlands woordenboek (ONW) – alle onderdeel van de Geïntegreerde Taalbank (GTB)Zoek dit woord op in het WNT, MNW, VMNW, ONW. |