Meehelpen? Ga naar etymologieWiki
![]()
|
genius - (beschermgeest; persoon met veel invloed op een ander)Etymologische (standaard)werken
M. Philippa, F. Debrabandere, A. Quak, T. Schoonheim en N. van der Sijs (2003-2009) Etymologisch Woordenboek van het Nederlands, Amsterdamgenius zn. ‘beschermgeest; persoon met veel invloed op een ander’ P.A.F. van Veen en N. van der Sijs (1997), Etymologisch woordenboek: de herkomst van onze woorden, 2e druk, Van Dale Lexicografie, Utrecht/Antwerpengenius [beschermgeest] {1805} < latijn genius [idem] (vgl. geniaal). Thematische woordenboeken
Nicoline van der Sijs (2005), Groot Leenwoordenboekgenius (Latijn genius)
T. Pluim (1922), Wetenswaardig allerlei: bijdragen tot algemeene kennis voor studeerenden bijeenverzameld door T. Pluim, GroningenGenius (Lat.) is een goede geest, een beschermengel. (Meervoud genii of geniën.) Dateringen of neologismen
N. van der Sijs (2001), Chronologisch woordenboek: de ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, Amsterdamgenius beschermgeest 1597 [WNT belachen] <Latijn Overige werken
Woordenboek der Nederlandsche taal (WNT) & Middelnederlandsch woordenboek (MNW) & Vroegmiddelnederlands woordenboek (VMNW) & Oudnederlands woordenboek (ONW) – alle onderdeel van de Geïntegreerde Taalbank (GTB)Zoek dit woord op in het WNT, MNW, VMNW, ONW. |