gedenken ww. ‘zich herinneren; in ere houden’
Mnl. gedenkit an uwer manheit ‘denk aan uw mannelijkheid’ [1201-25; CG II, Floyr.], Abraham ghedochte tien stonden Loths sijs neuen ‘Abraham dacht toen aan Loth, zijn neef’ [1285; CG II, Rijmb.], dair si miins bi ghedenken ‘waarbij zij mij gedenken’ [1292; CG I, 1741], doe ghedochten si hem te dodene ‘toen bedachten zij dat ze hem zouden doden’ [1348; MNW-P], ghedencke dattu noch best een mensche ‘bedenk, dat je nog een mens bent’ [1340-60; MNW-R], datmen haers sal ghedencken altoes ‘dat men haar altijd zal gedenken, nooit zal vergeten’ [1460-80; MNW-R].
Afleiding van → denken met het voorvoegsel → ge-, dat hier de mediale betekenis ‘met, mee’ heeft en aangeeft dat het onderwerp met zichzelf in overleg is, bij zichzelf denkt.
Os. githenkian (mnd. gedenken); ohd. gidenchen (nhd. gedenken ‘gedenken, vermelden’); oe. gethencean, gethencan.

25. Aanzien doet gedenken,

d.i. ‘het zien van een persoon maakt, dat men aan hem denkt; of wel, het zien van een voorwerp maakt, dat men zich iets verledens herinnert’; Ndl. Wdb. I, 509. Vgl. mnl. aensien doet gedenckenTijdschrift XXI, 204.; Plantijn: Aensien doet gedincken, la veue ou regard faict souvenir, aspectus ad memoriam revocat, praesentia memoriam refricat; Goedthals, 24: Aensien doet ghedencken, l'oeil amour attire; Brederoo, Moortje, vs. 1670; V.d. Venne, Zinnebeelden, 29; Sewel, 19: Aanzien doet gedenken, sight calls to remembrance, or to mind; Halma, 14, die het vertaalt door: la vue rapelle le souvenir des choses; zie verder Harrebomée III, 2; Waasch Idiot. 45: aanzien doet gedenken (en de waren doen den koopman wenken); Teirl. 7.