Meehelpen? Ga naar etymologieWiki
![]()
|
dauphin - (Franse kroonprins)Etymologische (standaard)werken
P.A.F. van Veen en N. van der Sijs (1997), Etymologisch woordenboek: de herkomst van onze woorden, 2e druk, Van Dale Lexicografie, Utrecht/Antwerpendauphin [Franse kroonprins] {dolphin [oudste zoon van de koning van Frankrijk] 1477, dauphin [Franse kroonprins] 1626} < frans dauphin [eig.: dolfijn] < laat-latijn dalphinus [dolfijn (als eigennaam)] minder gebruikelijke variant naast latijn delphinus [dolfijn] (vgl. dolfijn); de naam Delphinus werd door de middeleeuwse heren van Vienne gedragen (zij toonden drie dolfijnen in hun wapen). Hun gebied kwam daardoor Dauphiné te heten. Het werd in 1349 afgestaan aan Philippe de Valois, mede onder voorwaarde, dat tot in eeuwigheid de oudste zoon van de Franse koning de titel dauphin zou voeren. Dialectwoordenboeken en woordenboeken van variëteiten van het Nederlands
G.J. van Wyk (2007), Etimologiewoordeboek van Afrikaans, Supplement, Stellenboschdauphin s.nw. Thematische woordenboeken
Nicoline van der Sijs (2005), Groot Leenwoordenboekdauphin (Frans dauphin)
T. Pluim (1922), Wetenswaardig allerlei: bijdragen tot algemeene kennis voor studeerenden bijeenverzameld door T. Pluim, GroningenDauphin was vroeger de titel van den troonopvolger in Frankrijk (bij ons: Kroonprins, in Engeland: “Prins van Wales”, in Spanje: “Infant”, in Rusland: Czarewitsch). De koning schonk hem tevens als gift de provincie Dauphiné. Overige werken
Woordenboek der Nederlandsche taal (WNT) & Middelnederlandsch woordenboek (MNW) & Vroegmiddelnederlands woordenboek (VMNW) & Oudnederlands woordenboek (ONW) – alle onderdeel van de Geïntegreerde Taalbank (GTB)Zoek dit woord op in het WNT, MNW, VMNW, ONW. |