Meehelpen? Ga naar etymologieWiki
|
dag - (ponjaard, voegijzer)Etymologische (standaard)werken
P.A.F. van Veen en N. van der Sijs (1997), Etymologisch woordenboek: de herkomst van onze woorden, 2e druk, Van Dale Lexicografie, Utrecht/Antwerpendag2, dagge [ponjaard, voegijzer] {dagge [korte degen] 1351-1400; als ‘voegijzer’ 1863} evenals engels dagger < frans dague < oudprovençaals dague of italiaans daga, uit het keltisch → degen2. J. de Vries (1971), Nederlands Etymologisch Woordenboek, Leidendag 2 znw. v. ‘ponjaard’ ook verouderd dagge, mnl. dagge < fra. dague. — Zie verder: degen. J. Vercoullie (1925), Beknopt etymologisch woordenboek der Nederlandsche taal, Den Haag / Gentdag 3 v. (wapen), Mnl. dagghe, degghe, gelijk Eng. dag(ger), Fr. dague, Bret. dag, Gaël. daga, We.. dagr, Ier. daigear. uit Mlat. dagua = Dacisch zwaard (z. ook degen). Uitleenwoordenboeken
N. van der Sijs (2010), Nederlandse woorden wereldwijd, Den Haag; met aanvullingen uit Uitleenwoordenbank 2015dagge ‘dolk’ -> Zweeds daggert ‘soort lange dolk, of kort steekzwaard’ (uit Nederlands of Engels). Dateringen of neologismen
N. van der Sijs (2001), Chronologisch woordenboek: de ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, Amsterdamdag ponjaard, korte degen 1351-1400 [MNW] <Frans Overige werken
Woordenboek der Nederlandsche taal (WNT) & Middelnederlandsch woordenboek (MNW) & Vroegmiddelnederlands woordenboek (VMNW) & Oudnederlands woordenboek (ONW) – alle onderdeel van de Geïntegreerde Taalbank (GTB)Zoek dit woord op in het WNT, MNW, VMNW, ONW. |